hap

[hæp]

1.

n., Archaic

1) наго́да f., ша́нец -цу m.; шча́сьце n.

2) здарэ́ньне n.; вы́падак -ку m.

2.

v.i. happed, happing

здара́цца выпадко́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)