Verbum

дако́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Такі, што выражае дакор, дакорлівасць. Дакорлівы позірк. □ Хлопцу здавалася, што .. вочы настаўніцы зрабіліся вельмі ж суровымі і дакорлівымі. Кулакоўскі.

неацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Надзвычай важны. Неацэнны набытак. Неацэнная дапамога. □ Валі здавалася, што галоўнае цяпер — выратаваць маёмасць друкарні: неацэнны шрыфт, вярстаткі, валікі. Карпаў.

пашчупле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць больш шчуплым, шчуплейшым. [Марыля] была вельмі мажная, на галаву вышэй за бацьку, які, здавалася, пашчуплеў. Чорны.

смугля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Смуглая жанчына, дзяўчына. Маленькая, жвавая смуглянка, здавалася, была вельмі рада госцю. Колас.

усталява́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць усталяванага (у 2, 3 знач.). І здавалася, ад самой зямлі павеяла нейкім дзіўным спакоем і ўсталяванасцю жыцця. Шчарбатаў.

фурма́ншчык, ‑а, м.

Уст. Фурман. [Чалавек] нагледзеў сялянскую фурманку і паехаў. Ён быў у кажушку і здавалася, што гэта таксама малады фурманшчык. Чорны.

запамята́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Запомніцца. Добра запамяталася, што дарогаю конь часта наравіўся... Мне здавалася, што конь наравіўся таму, што было яму цяжка. Мыслівец.

паго́ршанне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і пагаршэнне. У той момант, калі здавалася, што жыццё Налівайкі выратавана, наступіла рэзкае пагоршанне яго становішча. Гурскі.

падма́нлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падманлівага. Неяк ноччу прайшоў дождж, і ранкам яблыня, здавалася, акрыяла, ажыла. Толькі гэта было падманлівасцю, часовым узбуджэнне. М. Ткачоў.

скагата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; незак.

Абл. Вішчаць, пішчаць. Нейкая фурманка страшэнна скагатала сваімі каламі — здавалася, быццам пішчыць ушчэмленае ў плоце парасё. М. Ткачоў.