пазамыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Замкнуць, зачыніць на замок, на ключ усё, многае або ўсіх, многіх. Пазамыкаць шуфляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Засунуць, усунуць куды‑н. усё. многае. Пазасоўваць за пояс сякеры. □ Зянькевіч спрытна пазасоўваў газеты пад салдацкую кашулю. П. Ткачоў. // Разм. Зачыніць унутр чаго‑н. усё, многае. Пазасоўваць шуфляды ў стол.

2. Разм. Зачыніць на засаўку ўсё, многае. Пазасоўваць дзверы.

3. Разм. Падзець невядома куды ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slam​1 [slæm] n. стук (дзвярэй); мо́цнае бра́зганне, гру́канне;

close a door with a slam з шу́мам зачыні́ць дзве́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shut off

а) вы́лучыць (эле́ктрыку, газ)

б) зачыні́ць (ваду́, даро́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запахну́ть сов.

1. (одежду) захіну́ць, мног. пазахіна́ць;

2. (дверь и т. п.) разг. зачыні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shut down

а) зачыні́ць (фа́брыку), спыні́ць часо́ва (пра́цу)

б) зачыня́ць, ліквідава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

latch​2 [lætʃ] v. зачыні́ць на за́саўку, кля́мку ( дзверы, акно і да т.п.)

latch on [ˌlætʃˈɒn] phr. v. infml зразуме́ць, ске́міць, сця́міць, змікі́ціць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зава́ла, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Прыстасаванне ў форме металічнага стрыжня або жэрдкі для запірання дзвярэй.

Зачыніць дзверы на замок і завалу.

2. Тое, што і завал (у 1 знач.).

3. перан. Лянівы чалавек, лежабок (разм.).

|| прым. зава́льны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саймава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак.

Разм. іран. Удзельнічаць у саймаванні, раіцца, дамаўляцца. А мы ўсё цікуем так, каб саймаваць у чатырох сценах ды яшчэ і дзверы шчыльней зачыніць. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазачыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Зачыніць усё, многае. Людзі пазачынялі аканіцы, пазавешвалі вокны, ніхто не асмельваўся выйсці з дому. Хомчанка.

2. Зачыніўшы, пакінуць у памяшканні ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)