омрача́ть несов.

1. уст. (покрывать мраком) азмро́чваць;

2. (делать мрачным, печальным) засмуча́ць, засму́чваць; азмро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dishearten [dɪsˈhɑ:tn] v.

1. прыво́дзіць у разгу́бленасць, бянтэ́жыць;

Don’t be disheartened! Не падай духам!

2. засмуча́ць, уво́дзіць у марко́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verstímmen

vt

1) расстро́йваць (музычны інструмент)

2) засмуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beklémmen

vt

1) сціска́ць, ці́снуць

2) прыгнята́ць, засмуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bekümmern

1.

vt засмуча́ць

2.

(sich)

засмуча́цца, трыво́жыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dispirit

[dɪˈspɪrɪt]

v.t.

1) прыгнята́ць, псава́ць настро́й, засмуча́ць

2) адбіва́ць ахво́ту, абезнадзе́йваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хма́рыць, ‑рыць; незак.

1. безас. Зацягваць хмарамі. Цішыня. Туман з імшар Напаўзае. Трохі хмарыць. Зарыцкі.

2. перан.; каго-што. Разм. Засмучаць, азмрочваць. Вочы хмарыць гора паланянак, Каміноў жахлівых чорны чад. Барадулін. Сатлела ў шафах шмат забытых кніг з тых дзён далёкіх доктара Скарыны... Хай сіл не хопіць для задум маіх, а кроў гарыць, і хмараць лоб маршчыны. Русецкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umartwiać

незак. мучыць; гнясці; засмучаць;

umartwiać ciało — забіваць плоць (цела)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grieve

[gri:v]

1.

v.i.

мо́цна смуткава́ць, бедава́ць, паку́таваць

2.

v.t.

мо́цна засмуча́ць; прычыня́ць вялі́кі боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chagrin

[ʃəˈgrɪn]

1.

n.

расчарава́ньне, засмучэ́ньне n.

2.

v.

засмуча́ць; расчаро́ўваць; дайма́ць (да жыво́га); дапяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)