combination [ˌkɒmbɪˈneɪʃn] n. злучэ́нне, спалучэ́нне; камбіна́цыя;

a combination lock сакрэ́тны замо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замо́клы, ‑ая, ‑ае.

Які замок, стаў мокрым, вільготным. Замоклае сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праржаве́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца ржой, сапсавацца ад іржы. Замок праржавеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скрынкі. Скрыначны замок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

За́мак ’мацаваны палац’. Рус., укр. за́мок, польск. zamek, н.-луж. zamk, чэш. zámek, славац. zámok ’замок’, славен. zamȃk ’аддалены куточак зямлі’, балг. за́мък ’замак’ < рус., за̀мка ’месца ў цяні’, ’закрытае месца’, макед. замок ’замак’. Ст.-рус. замокъ ’замак’ (XVI ст. у польскіх справах). Запазычана ў ст.-бел. (1494 г., Марч. дыс., 44) з польск. (на што ўказвае націск) < чэш., дзе калька ням. Schloss ’замак’, ’замок’ (Мельнікаў, Slavia, 36, 1967, 101–102). Фасмер, 2, 77; Шанскі, 2, З, 47; БЕР, 1, 599.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адмы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Інструмент, якім замест ключа можна адамкнуць замок. — Прабуй адмычкі, — сказаў Уладзік. Мэндрык забразгаў вязкай дробных жалезін і пачаў прабаваць імі замок. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́мчышча ср. ме́сто, где стои́т и́ли стоя́л за́мок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

запо́р​I м. (приспособление для запирания) запо́р; (замок) замо́к, -мка́ м.; (задвижка) за́саўка, -кі ж.; (засов) зава́ла, -лы ж.;

взять на запо́р узя́ць на запо́р (замо́к);

дверь на запо́ре дзве́ры на замку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ско́вородень м., плотн. ла́па, -пы ж., замо́к, -мка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

замкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -нёны і -ну́ты; зак.

1. што. Зачыніць на замок, на ключ.

З. дзверы.

З. хату.

2. каго-што. Памясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

З. ката ў каморы.

З. паперы ў скрынку.

3. што. Злучыць канцы, крайнія часткі чаго-н.

З. электрычны ланцуг.

З. кола акружэння.

|| незак. замыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| прым. замыка́льны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Замыкальныя мускулы (у малюска).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)