shut up

а) зачыня́ць, замыка́ць (дзьве́ры й во́кны)

б) informal заста́віць змо́ўкнуць

в) замкну́ць (арыштава́нага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

be sure

глядзі́, не забу́дзься

Be sure to lock the door — Не забу́дзься замкну́ць дзьве́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

замкну́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замкнуць.

2. у знач. прым. Адасоблены, не наступны для іншых. [Героі апавяданняў Бядулі] вядуць пераважна замкнутае жыццё, мужна пераносяць крыўды, але не жадаюць скарыцца. Кучар. // Маўклівы, спрытны. Замкнуты характар. □ Пасля свайго жахлівага маленства Марына расла замкнутай, крыху дзікаватай. Грамовіч.

3. у знач. прым. Які змыкаецца, злучаецца канцамі. Замкнутая крывая. Замкнуты электрычны ланцуг. Замкнутая ломаная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́рціся, ‑пруся, ‑прэшся, ‑прэцца; ‑промся, ‑працеся; пр. запёрся, ‑перлася і ‑пёрлася; зак.

1. Знаходзячыся дзе‑н., замкнуць дзверы на замок, засаўку і пад.; закрыць уваход да сябе. Пік ужо раззлаваўся і, насварыўшыся на жонку, запёрся ў бакоўцы. Быкаў. // перан. Адасобіцца, адмежавацца ад навакольнага свету. Заперціся ў чатырох сценах.

2. Замкнуцца, зачыніцца. Вароты запёрліся.

3. Зак. да запірацца (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мыч ’папярочнае бярвенца (пояс) паміж вертыкальнымі слупамі калодзежа’ (Клім.; кобр., драг., іван., Лучыц-Федарэц, Сл. Брэс.); мыч, мычовиньне, ночовиньне ’пояс паміж дзвюма кроквамі’ (зах.-палес., Нар. сл.), мачы ’гарызантальныя папярочныя планкі, якія замацоўваюць раму ткацкага варштату’ (драг., Уладз.), польск. пазнаньск. miecze ’падпоркі слупкоў («дзядкоў») пад дахам’. З прасл. mbčb < imbk‑jь, — гэта аснова пашырана ў шматлікіх слав. словах, параўн. бел. замкнуць, замок, змыкаць (гл.) і інш. (Фасмер, 2, 631).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запе́рці, -пру́, -прэ́ш, -прэ́; -про́м, -праце́, -пру́ць; -пёр, -пе́рла; -пры́; -пёрты; зак.

1. што. Зачыніць (на замок, засаўку і пад.) або замкнуць (у 1 знач.).

З. дзверы на ключ.

2. каго-што. Змясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

З. парасят у хлеўчуку.

З. варожы флот (перан.: акружыць, пазбавіўшы выхаду, магчымасці рухацца).

3. Хутка даставіць, дамчаць куды-н. або ўсунуць, упакаваць куды-н., у што-н. (разм.).

Гэты рысак мігам вас туды запрэ.

Куды ты запёр гэту скрынку?

|| незак. запіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Замо́к ’прыстасаванне для запірання’. Рус., укр. замо́к, польск. zamek, серб.-луж. zamk, чэш. zamek, славац. zamka, zámok ’тс’, славен. zamka ’пятля’, серб.-харв. за̑мка ’пастка, пятля’, балг. дыял. за̀мка ’вузел’, ’пятля’, макед. замка ’сіло, пастка’. Ст.-слав. замъкнѫти ’замкнуць’, ц.-слав. замъкъ ’замок’. Ст.-рус. замъкъ (XII ст.) ’замок’. Ст.-бел. замок (Скарына). Паўн.-слав. бязафіксны назоўнік zamъkъ ад дзеяслова za‑mъk‑nǫ‑ti (гл. імкнуць), дзе прэфікс надаваў значэнне адмежавання (як у замінаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запере́ть сов.

1. (на ключ) замкну́ць, мног. пазамыка́ць; (на крючок) зашчапі́ць, мног. пазашчэ́пліваць; (затворить) зачыні́ць, мног. пазачыня́ць;

2. в др. знач. запе́рці, мног. пазапіра́ць;

запере́ть неприя́тельский флот запе́рці варо́жы флот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замыка́ць несов.

1. (закрывать) запира́ть, замыка́ть;

2. (соединять концы чего-л.) замыка́ть;

1, 2 см. замкну́ць;

3. (быть в конце цепи, колонны и т.п., заключая) замыка́ть;

з. пахо́дную кало́ну — замыка́ть похо́дную коло́нну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zamknąć

зак. закрыць; замкнуць; зачыніць; загарнуць; заплюшчыць; перакрыць;

zamknąć drzwi — зачыніць (замкнуць) дзверы;

zamknąć książkę — загарнуць кнігу; zamknąć parasol — скласці парасон;

zamknąć ulicę — перакрыць вуліцу;

zamknąć w nawiasy — узяць у дужкі;

zamknąć posiedzenie — закрыць пасяджэнне;

zamknąć zdanie — закончыць сказ;

zamknąć obwód — эл. замкнуць ланцуг;

zamknąć kran — закрыць (закруціць) кран;

zamknąć radio — выключыць радыё;

zamknąć bilans — а) бух. скласці баланс;

падвесці вынікі;

zamknij buzię (gębę, pysk)! груб. разм. змоўкні!; сціхні!; закрый ляпу (зяпу)!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)