Verbum

ка́ктус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвая расліна з мясістым сцяблом і калючкамі замест лісця.

|| прым. ка́ктусавы, -ая, -ае.

а́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Вымаўляць у ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гук [а] пасля цвёрдых зычных.

|| наз. а́канне, -я, н.

мано́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

Аптычны прыбор для аднаго вока, які ўстаўляецца ў вачніцу замест акуляраў.

М. на шнурку.

гаржэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Палоска футра, якую жанчыны носяць замест каўняра.

|| прым. гаржэ́тачны, -ая, -ае.

э́нскі, -ая, -ае.

Ужыв. замест назвы, якая па пэўных прычынах павінна застацца невядомай (ад назвы лацінскай літары N).

Энская дывізія.

о́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Гаварыць, захоўваючы ў вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных: вода замест вада.

|| наз. о́канне, -я, н.

атама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шырокая мяккая канапа з падушкамі замест спінкі і з валікамі па баках.

абмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -ме́нены; зак., каго-што.

1. Аддаць адно што-н. і атрымаць замест яго другое такой жа ці інш. вартасці.

А. кніжку ў бібліятэцы.

2. Памылкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй.

У гардэробе абмянялі паліто.

|| незак. абме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абме́н, -у, м.

|| прым. абме́нны, -ая, -ае.

ня... (гл. не...), прыстаўка.

Ужыв. замест «не...» ў тых выпадках, калі націск падае на першы пасля прыстаўкі склад, напр.: нядобры, няшчасце, нядужы.