паквэ́цаць

‘замазаць, размазаць каго-небудзь, што-небудзь; дрэнна, безгустоўна памаляваць (паквэцаў па палатне)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паквэ́цаю паквэ́цаем
2-я ас. паквэ́цаеш паквэ́цаеце
3-я ас. паквэ́цае паквэ́цаюць
Прошлы час
м. паквэ́цаў паквэ́цалі
ж. паквэ́цала
н. паквэ́цала
Загадны лад
2-я ас. паквэ́цай паквэ́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паквэ́цаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замазаць кітам (стыкі шыб з аконнымі рамамі). Закітаваць вокны на зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́чкать сов. запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць, забру́дзіць, мног. пазабру́джваць; зама́заць, мног. пазама́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́касціць, ‑кашчу, ‑касціш, ‑касціць; зак., што.

Разм.

1. Запэцкаць, замазаць граззю. Спакасціць касцюм. Спакасціць падлогу.

2. Сапсаваць. Спакасціць справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закрыва́віць

‘разбіць да крыві каго-небудзь, што-небудзь; запэцкаць, замазаць кроўю; пакінуць крывавыя сляды на кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закрыва́ўлю закрыва́вім
2-я ас. закрыва́віш закрыва́віце
3-я ас. закрыва́віць закрыва́вяць
Прошлы час
м. закрыва́віў закрыва́вілі
ж. закрыва́віла
н. закрыва́віла
Загадны лад
2-я ас. закрыва́ў закрыва́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час закрыва́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць нанава, іначай, яшчэ раз. Перакітаваць аконныя рамы.

2. Абмазаць, замазаць кітам усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Умазаць, замазаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паўмазваць кручкі ў сцены. Паўмазваць рукі ў сажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. замазваць — замазаць (у 2 знач.). Замазка шчылін.

2. Вязкае рэчыва для замазвання шчылін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umazać

зак. запэцкаць, забрудзіць, замазаць, заквэцаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fill in

а) зама́заць (расшчэ́піну)

б) напо́ўніць чым; уста́віць (да́ту ў зая́ве)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)