obrzucić

зак.

1. закідаць;

2. абкідаць, абшыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ukamienować

зак. закідаць камянямі; пабіць камянямі (пакараць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазаваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

1. Завярнуць, павярнуць куды‑н. усіх, многіх або ўсё, многае. Пазаварочваць машыны назад.

2. Разм. Заваліць, закідаць чым‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазаварочваць ямы камянямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́дацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пакідаць на сябе чаго‑н., прыкрыцца чым‑н. Закідацца граззю. Закідацца сенам.

закі́дацца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць кі́дацца.

закіда́цца, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да закінуцца.

2. Зал. да закіда́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fill up

ца́лкам запо́ўніць, напо́ўніць, засы́паць, закі́даць (пяско́м я́му, бак бэнзы́нам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zarzucać

незак.

1. закідаць;

2. накідаць; перакідаць;

3. упікаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

besiege

[bɪˈsi:dʒ]

v.t.

1) Milit. абло́жваць, аса́джваць

2) абкружа́ць, абступа́ць

3) закіда́ць пыта́ньнямі, про́сьбамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hint

[hɪnt]

1.

n.

намі́нак -ку, намёк -у m., намі́нка f.

2.

v.t.

рабі́ць намі́нак, закіда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

укі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Укінуць унутр чаго‑н. за некалькі прыёмаў. Укідаць сена ў хлеў. // Уцягнуць аснову кросен у ніты, бёрда.

2. Закідаць усё або частку чаго‑н. чым‑н. Укідаць дарогу каменнем.

укіда́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да укінуць.

укіда́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да укі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pitchfork

[ˈpɪtʃfɔrk]

1.

n.

ві́лы, ві́лкі pl. only (для се́на, сало́мы)

2.

v.

закіда́ць (се́на, сало́му) ві́ламі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)