адкава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак.

1. што. Выкаваць.

А. падкову.

2. каго-што. Аддзяліць што-н. прыкаванае; раскаваць.

А. каня.

3. Закончыць коўку.

|| незак. адко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць арфаванне чаго‑н. Даарфаваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Закончыць будаўніцтва чаго‑н. для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.

Закончыць вастрыць што‑н. Давастрыць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Закончыць веянне чаго‑н. Давеяць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць вэнджанне чаго‑н. Давэндзіць кумпяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; заг. дагарадзі; зак., што.

Закончыць гарадзіць. Дагарадзіць плот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Закончыць кройку чаго‑н. Дакроіць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

Закончыць размолванне чаго‑н. Дамалоць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дры́блінг, ‑у, м.

Вядзенне мяча або шайбы іграком. Закончыць дрыблінг. Майстэрскі дрыблінг.

[Англ. dribbling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)