lawful

[ˈlɔfəl]

adj.

1) зако́нны

2) справядлі́вы, абгрунтава́ны

lawful demands — справядлі́выя дамага́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

легіты́мны

(лац. legitimus)

законны, правамерны (напр. л-ыя дзеянні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

prawny

prawn|y

1. юрыдычны; прававы;

osoba ~a — юрыдычная асоба;

radca ~y — юрысконсульт;

2. законны;

~y właściciel — законны гаспадар (уладальнік)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

éhelich

a шлю́бны, зако́нны (пра шлюб)

éheliche Pflíchten — [шлю́бныя] [сяме́йныя] абавя́зкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

legalny

legaln|y

легальны; законны;

~i emigranci — легальныя эмігранты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

praworządny

praworządn|y

законны; прававы;

~e państwo — прававая дзяржава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

under-the-counter [ˌʌndəðəˈkaʊntə] adj.

1. тое, што прадае́цца з-пад прыла́ўка

2. infml не зако́нны, нелега́льны;

under-the-counter dealings цёмныя спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

легалі́зм

(ад лац. legalis = законны)

паводзіны, якія толькі знешне ўзгадняюцца з агульнапрынятымі маральнымі нормамі, не адпавядаючы сапраўднаму духу маральнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

gesétzlich

1.

a зако́нны, лега́льны

2.

adv зако́нна, зго́дна з зако́нам; лега́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ардына́т

(польск. ordynat, ад с.-лац. ordinatus = законны нашчадак)

уладальнік родавага маёнтка (ардынацыі) у Рэчы Паспалітай (напр. Радзівіл — нясвіжскі а.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)