камітэ́нт

(лац. committens, -ntis = які даручае)

асоба, якая даручае камісіянеру заключыць гандлёвую здзелку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

заключа́ць

1. гл. заключыць;

2. (мець у сваім складзе) enthálten* vt; umfássen vt;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pact [pækt] n. пакт; дагаво́р;

make/sign a pact заключы́ць/падпіса́ць дагаво́р;

The two countries signed a non-aggression pact. Гэтыя абедзве дзяржавы падпісалі дагавор аб ненападзенні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozejm, ~u

м. перамір’е;

zawrzeć rozejm — заключыць перамір’е

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канклюдэ́нтны

(ад лац. concludere = заключаць)

юр. накіраваны на заключэнне дагавора;

к-ае дзеянне — дзеянне, якое сведчыць аб маўклівай згодзе асобы заключыць дагавор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перамі́р’е н. паліт., вайск. Wáffenstillstand m -(e)s; Wáffenruhe f -;

заключы́ць перамі́р’е Wáffenstillstand schlíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

афе́рта

(с.-лац. offerta = ахвяра)

прапанова адной асобы другой асобе заключыць здзелку з дакладным пералікам усіх яе ўмоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ugoda

ugod|a

ж. пагадненне, дамоўленасць;

zawrzeć ~ę — заключыць пагадненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Veréinbarung

f -, -en пагадне́нне, здзе́лка, дамо́ва, дамо́ўленасць

éine ~ tréffen* — заключы́ць пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábmachung

f -, -en дагаво́р, зго́да, пагадне́нне

éine ~ tréffen* — заключы́ць пагадне́нне; дамо́віцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)