mortgage1 [ˈmɔ:gɪdʒ] n. закла́д, закладна́я; іпатэ́ка;

take out a mortgage закла́сці, адда́ць у закла́д, атрыма́ць пазы́ку пад закладну́ю;

pay off a mortgage вы́купіць закладну́ю, вы́купіць з закла́ду;

the mortgage term тэ́рмін закладно́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фунда́мент, ‑а і ‑у, М ‑нце, м.

1. ‑а. Падмурак, аснова (з бетону, каменю і пад.), што служаць апорай якіх‑н. збудаванняў, машын і пад. Цяпер дзяўчаты бяруць з гары пясок для фундаментаў тых дамоў, у якіх яны будуць жыць. Кулакоўскі. Праўда, год з дваццаць назад, пасля вайны, перасыпаў яе Арцём, даў пад вокны пару новых вянкоў, падклаў фундамент, і стаіць сабе хата, як новая. Дзятлаў.

2. ‑у; перан. Галоўнае, істотнае; тое, што ляжыць у аснове чаго‑н.; база. Фундамент эканомікі складаюць асноўныя вытворчыя фонды народнай гаспадаркі. «Звязда». Дыялектыка-матэрыялістычнае разуменне гісторыі з’яўляецца філасофскім фундаментам навуковага камунізма. Лушчыцкі.

•••

Закласці фундамент гл. закласці.

[Лац. fundamentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закла́дваць несов.

1. в разн. знач. закла́дывать; (закрывать отверстие наглухо — ещё) заде́лывать;

2. портн. забира́ть;

1, 2 см. закла́сці, залажы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламба́рд м Lmbard [Lombrd] m -(e)s, -e, Lihhaus n -(e)s, -häuser;

закла́сці рэч у ламба́рд ine Sche [ein Ding] lombarderen [belihen, verpfänden]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазамуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Замураваць, закласці муроўкай усё, многае. Пазамуроўваць праёмы ў сценах.

2. Змясціць усё, многае або ўсіх, многіх у памяшканні, тайніку, наглуха закладзеным муроўкай.

3. перан. Разм. Пакрыць снегам, лёдам усё, многае. Мароз пазамуроўваў лугі і балоты, гаці і палі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зара́д ’пэўная колькасць выбуховага рэчыва ці электрычнасці’. Рус., укр., балг. (< рус.) заря́д ’тс’. Ст.-рус. зарядъ ’умова’, ’колькасць дробу для выстралу’ (XVII ст.). Утворана як бязафіксны назоўнік ад зарядитизакласці боепрыпас’ (XVII ст.), прэфіксальнага дзеяслова, ад ст.-рус. рядити ’рабіць, рыхтаваць, кіраваць’ < рядъ, гл. рад. Шанскі, 2, З, 61. Словы гэтай мадэлі ў іншых слав. мовах маюць іншыя значэнні, напр. польск. zarząd ’кіраўніцтва’, славен. záred ’парыў; маладняк’, што зыходзяць з таго ж прасл. rędъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. закладваць, закладаць — закласці (у 1, 2, 4 і 5 знач.). Закладка сіласу. Закладка кароўніка. Закладка саду.

2. Палоска паперы, істужка і пад., якія закладваюць у кнігу, каб адзначыць патрэбную старонку. Кніга з закладкай. □ Кудрыцкая пайшла паперадзе. Над пахай кніжка з лісцікам трыпутніку замест закладкі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прозакла́дывать сов. и несов., разг.

1. сов. (заложить) закла́сці, мног. пазаклада́ць, пазакла́дваць, адда́ць у закла́д; несов. (закладывать) заклада́ць, закла́дваць, аддава́ць у закла́д;

2. сов. (поручиться) паручы́цца (чым), закла́сціся (на што), закла́сці (што), даць у закла́д; несов. (ручаться) руча́цца, закла́двацца (на што), закла́дваць (што), дава́ць у закла́д;

3. сов. (проиграть), уст. прайгра́ць (у закла́д); несов. (проигрывать), уст. прайграва́ць (у закла́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фунда́мент м.

1. род. фунда́мента (основание, опора) фунда́мент;

бето́нны ф. — бето́нный фунда́мент;

2. род. фунда́менту перен. (основа) фунда́мент;

навуко́вы ф. — нау́чный фунда́мент;

закла́сці ф. ве́даў — заложи́ть фунда́мент зна́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

założyć

зак.

1. закласці; пакласці; раскласці; ускласці;

założyć fundament — закласці падмурак;

2. павесіць; начапіць; надзець;

założyć firanki — павесіць фіранкі;

założyć kapelusz — надзець капялюш;

założyć opatrunek — забінтаваць;

3. заснаваць; стварыць;

założyć miasto — заснаваць горад;

4. зрабіць здагадку, выказаць меркаванне;

założyć z góry — загадзя падумаць;

założyć rodzinę — ажаніцца; заснаваць род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)