Schwérpunktaufgabe

f -, -n найважне́йшая [са́мая ва́жная, гало́ўная] зада́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

до́сыць, прысл.

1. У дастатковай меры, даволі.

У доме ўсяго д.

2. (у спалучэнні з прым. або прысл.). Значна, у значнай ступені.

Задача д. складаная.

У пакоі д. утульна.

3. безас., у знач. вык. Выражае загад, патрабаванне.

Д. пустых размоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першачарго́вы vórdringlich; állerwichtigst (самы важны);

першачарго́вая зада́ча vórdringlichste [nächstliegende] Áufgabe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агульнанацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй нацыі; які ахоплівае ўсю нацыю. Агульнанацыянальная мова. Агульнанацыянальная задача. Агульнанацыянальнае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пыта́нне ’запытанне, дапытванне’: безъ пытання прызнався (Нас.). Ад пытаць, пытацца (гл.), у сучасным абстрактным значэнні ’задача, праблема’ (ТСБМ), відаць, еўрапеізм, утвораны на роднай глебе, параўн. Векслер, Hist., 149.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

teaser [ˈti:zə] n. infml ця́жкая зада́ча, галавало́мка;

This one’s a real teaser! Над гэтым галаву зломіш!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Háuptaufgabe

f -, -n гало́ўная зада́ча, асно́ўнае зада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прабле́ма, -ы, мн. -ы, -ле́м, ж.

1. Складанае пытанне, задача, якія патрабуюць вырашэння, даследавання.

Вырашыць праблему.

П. землекарыстання.

2. перан. Пра што-н. цяжка вырашальнае, ажыццявімае (разм.).

Гэта для мяне не п. (можна лёгка і проста зрабіць).

|| прым. прабле́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Праблемныя пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

problem

[ˈprɑ:bləm]

n.

1) прабле́ма f., цяжко́е пыта́ньне, склада́ная сытуа́цыя

2) Math. зада́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прабле́ма

(гр. problema = задача, заданне)

1) тэарэтычнае або практычнае пытанне, задача, якія патрабуюць вырашэння, даследавання (напр. п. асваення космасу, п. выхавання);

2) нешта цяжка вырашальнае (напр. дамашняя п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)