зада́ча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зада́ча зада́чы
Р. зада́чы зада́ч
Д. зада́чы зада́чам
В. зада́чу зада́чы
Т. зада́чай
зада́чаю		 зада́чамі
М. зада́чы зада́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. Тое, што патрабуе вырашэння.

Паставіць перад сабой задачу.

Выканаць задачу.

Баявая з.

Першачарговая з.

2. Практыкаванне, якое выконваецца, рашаецца шляхам разумовых заключэнняў, вылічэння і пад.

Рашыць задачу.

Арыфметычная з.

Шахматная з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́ча в разн. знач. зада́ча, -чы ж.;

ста́вить свое́й зада́чей ста́віць сваёй зада́чай;

очередна́я зада́ча чарго́вая зада́ча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́ча ж., в разн. знач. зада́ча;

алгебраі́чная з. — алгебраи́ческая зада́ча;

ста́віць сваёй ~чай — ста́вить свое́й зада́чей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́ча, ‑ы, ж.

1. Тое, што неабходна выканаць, вырашыць. Паставіць перад сабой задачу. Вырашыць задачу. Першачарговая задача. □ Усе бліжэйшыя задачы прадуманы і абмеркаваны, і цяпер старшыня са спакойнай душой ішоў дадому. Васілевіч. // Мэта, да якой імкнуцца, якой хочуць дасягнуць. Задачай бальшавіцкай агітацыі было дабіцца, каб салдаты выбіралі на з’езд рэвалюцыйна настроеных дэлегатаў. «Весці». // Пра цяжкасці, якія патрэбна пераадолець. — Вось задача, дык задача: Дзе і як знайсці яды? Колас.

2. Пытанне (звычайна матэматычнае), якое рашаецца шляхам вылічэнняў з захаваннем пэўных умоў. Арыфметычная задача. Рашыць задачу. // Практыкаванне, якое выконваецца шляхам лагічных разважанняў, разумовых заключэнняў і пад. Шахматная задача.

•••

Задаць задачу гл. задаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зада́ча ж

1. Áufgabe f -, -n; Problém n -s, -e;

баява́я зада́ча вайск Geféchtsaufgabe f, Kámpfauftrag m -(e)s, -träge;

гало́ўная [асно́ўная] зада́ча Háuptaufgabe f;

спецыя́льная зада́ча Sónderaufgabe f;

паста́віць сабе́ зада́чу sich (D) éine Áufgabe stéllen;

пе́рад намі паўста́ла зада́ча uns ist die Áufgabe erwáchsen;

рашы́ць [вы́канаць] зада́чу éine Áufgabe lösen, éinen Áuftrag erfüllen;

спра́віцца з зада́чай éine Áufgabe bewältigen [méistern], éiner Áufgabe gerécht wérden;

2. матэм Áufgabe f -, -n;

арыфметы́чная зада́ча Réchenaufgabe f;

рашы́ць [развяза́ць] зада́чу éine Áufgabe lösen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кашы́ зада́ча

т. 8, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

краява́я зада́ча

т. 8, с. 471

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

двух цел задача

т. 6, с. 80

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трох цел задача

т. 15, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)