першачарго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца, ажыццяўляецца ў першую чаргу; неадкладны. Першачарговая задача. Першачарговыя патрэбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)