забры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго.

Уст. Прызнаць годным да вайсковай службы; забраць у салдаты.

•••

Забрыць лоб каму — тое, што і забрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lay hands on

а) захапі́ць, забра́ць

б) арыштава́ць

в) напа́сьці на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заўпа́рціцца, ‑рчуся, ‑рцішся, ‑рціцца; зак.

Разм. Пачаць упарціцца. // Праявіць непакорнасць, упартасць. — Маці тут жа хацела мяне забраць з сенажаці, але я заўпарціўся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

call off

а) адклі́каць

б) забра́ць

Call off your dog — Забярэ́це свайго́ саба́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

забра́ны

1. за́бранный;

2. за́бранный, изъя́тый;

3. за́бранный, взя́тый;

4. взя́тый, при́нятый;

5. у́бранный;

1-5 см. забра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абабра́ць, абабяру́, абабярэ́ш, абабярэ́; абабяро́м, абабераце́, абабяру́ць; абабяры́; абабра́ны; зак.

1. што. Зняць, сабраць плады з чаго-н.

А. агрэст з куста.

2. каго-што. Абакрасці, забраць усё, што ёсць.

Суседа абабралі да ніткі.

3. што. Зняць лушпінне з чаго-н.

А. бульбіну.

|| незак. абабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абабіра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэміро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Разм. Прэмія, прэміравальныя грошы, рэчы і пад. — Ведаем, хоча ў стаханаўкі папасці і ўсю прэміроўку сабе забраць, — пажартавала Антаніна. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wiederhólen

I

1.

vt паўтара́ць, узнаўля́ць

2.

(sich) паўтара́цца

II

vt зноў прыне́сці; забра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дагала́, прысл.

Да голага цела. Раздзець дагала. // Зусім, поўнасцю (абстрыгчы, абрэзаць і г. д.). Абстрыгчы дагала. // перан. Поўнасцю, да апошняга (забраць). Блізка году катавалі. Ноч пажарамі гула. Руйнавалі, рабавалі, Вымяталі дагала. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрахава́цца, ‑рахуюся, ‑рахуешся, ‑рахуецца; зак.

Разм. Тое, што і разлічыцца (у 1, 2 знач.). Днём, пасля заняткаў, знайшоў сабе новую кватэру, прыйшоў на старую толькі разрахавацца ды забраць свае сціплыя рэчы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)