ба́віць

1. (праводзіць час) sich die Zeit vertréiben*;

2. (забаўляць) vergnügen vt;

гэ́та мяне́ ба́віць das macht mir Spaß [Vergnügen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

amüsíeren

1.

vt весялі́ць; забаўля́ць

2.

(sich) (über A) паке́пліваць (з каго-н.); весялі́цца; забаўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пацяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

1. Весяліць, забаўляць. Бывала, калі мы ішлі са школы, Антось да самага броду пацяшаў нас рознымі выдумкамі. Чарнышэвіч.

2. Разм. Суцяшаць, супакойваць, абнадзейваць. — Гэты пан лепшы, дасць вопратку, — пацяшаў бацька, хоць сам у гэта ні кропелькі не верыў. Пальчэўскі. «Нічога, каток, — пацяшае .. [бабка], — бывае яшчэ і горш...» Брыль.

•••

Пацяшаць вока — тое, што і цешыць вока гл. цешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ergötzen

1.

vt высок. забаўля́ць, весялі́ць

2.

(sich) це́шыцца, мець асало́ду ergötzend, ergötzlich

a заба́ўны, ра́дасны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

це́шыць

1. гл. радаваць;

2. (песціць зрок, слых і г. д.) ergötzen vt, erquícken vt, láben vt;

3. (забаўляць) ergötzen vt, belústigen vt; unterhálten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

amuse

[əˈmju:z]

v.t.

1) забаўля́ць, весялі́ць

2) займа́ць

The new toys amused the children — Но́выя ца́цкі забаўля́лі дзяце́й

3) сьмяшы́ць

You amuse me — Вы сьме́шыце мяне́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Разгу́тываць ’гушкаць’ (Юрч. СНЛ), што да гу́таць ’тс’, рус. дыял. гу́тать ’гушкаць немаўля’, укр. гу́тати ’гойдаць’, гута́т ’калыхаць дзіця’, гу́тапка ’калыска’. Да гукапераймальнага (імітатыўнага) гу‑та‑та́ пры падкідванні дзіцяці на руках. Няма патрэбы бачыць у названых словах вынік змянення формы гойдаць або гушкаць праз прамежкавае значэнне ’забаўляць, загаворваць’ (ЕСУМ, 1, 629) ці ўзводзіць да і.-е. *gou‑ з суфіксам ‑t‑ati (ЭССЯ, 7, 179).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

entertain

[,entərˈteɪn]

v.t.

1) забаўля́ць, весялі́ць; пацяша́ць, займа́ць (ціка́вым)

2) прыма́ць гасьце́й

3) мець (заду́му), мець надзе́ю, прыя́зныя пачу́цьці

to entertain a hope of success — мець надзе́ю на ўда́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

занима́ть​II несов.;

1. в разн. знач. займа́ць;

занима́ть до́лжность займа́ць паса́ду;

занима́ть ме́сто займа́ць ме́сца;

занима́ть го́род займа́ць го́рад;

2. (интересоваться) ціка́віць;

3. (развлекать) забаўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убавля́ть несов.

1. убаўля́ць, забаўля́ць; (уменьшать) змянша́ць, памянша́ць; (отбавлять) убаўля́ць, адбаўля́ць;

2. (делать у́же или короче) павужа́ць; пакаро́чваць;

3. (в весе) ме́ншаць, убаўля́цца, убыва́ць; см. уба́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)