ла́та

(польск. łata, ад с.-в.-ням. latte)

дошка або жэрдка, якая кладзецца ўпоперак крокваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перш

(фр. perche = жэрдка)

доўгі шост, які выкарыстоўваюць пры выкананні акрабатычных нумароў артысты цырка (эквілібрысты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бледнатва́ры, ‑ая, ‑ае.

1. З бледным тварам. Высокі і тонкі, як жэрдка, бледнатвары юнак нясмела падышоў да стала. Хведаровіч.

2. Назва чалавека белай расы (у індзейцаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.

1. Разрыхляць глебу бараной.

2. Пакідаць баразну, след на чым-н. (разм.).

Жэрдка баранавала зямлю.

|| зак. узбаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны, забаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны і пабаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. баранава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шост, шаста, М шасце, м.

1. У спорце — спецыяльная бамбукавая ці пластмасавая жэрдка, якая выкарыстоўваецца ў якасці апоры для скачкоў у вышыню.

2. Доўгая тонкая палка ці жэрдка. На беразе нас ужо чакалі чаўны. На іх стаялі хлопцы з вёсламі і шастамі. Няхай. У зямлю быў уваткнут высокі шост, а на ім вісеў вялікі чырвоны сцяг. Гарэцкі.

•••

Шастом галавы (носа) не дастаць гл. дастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drąg

м.

1. шост, жэрдка, кол;

2. штанга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

staff​1 [stɑ:f] n. (pl. staffs or staves) dated or fml

1. кій, ля́ска; жэ́рдка; падпо́ра;

walk with a staff хадзі́ць, абапіра́ючыся на кій

2. флагшто́к

3. жазло́, сі́мвал ула́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

баранава́ць несов.

1. борони́ть, боронова́ть;

2. (оставлять борозду) борозди́ть;

жэ́рдка ~ва́ла зямлю́ — жердь борозди́ла зе́млю;

◊ б. нага́мі — борони́ть нога́ми; заплета́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Асмо́лак ’тоўстая жэрдка, да якой прымацоўваюцца кроквы’ (Жд.). Кандэнсавана з асмоленая жэрдка, асмалены друк, шост.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыты́ка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Абл. Выструганая жэрдка, якая ўтыкаецца ў дно вадаёма для замацавання на ёй сеткі, нерата і пад. «Няўжо і цяпер хто ловіць рыбу?» — падумаў Крамнёў і крануў вяслом адну з прытык. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)