жыццялю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто любіць жыццё.

Гэта быў сапраўдны ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бязвы́езны, -ая, -ае.

Аб працяглым жыцці без выездаў, знаходжанні на адным месцы.

Бязвыезнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папагарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; зак. (разм.).

Гараваць доўга.

Папагараваў ён за сваё жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

double life [ˌdʌblˈlaɪf] n. двайно́е жыццё;

live/lead a double life ве́сці двайно́е жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bachelorhood [ˈbætʃələhʊd] n. халасця́цкае жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

afterlife [ˈɑ:ftəlaɪf] n. тагасве́тнае жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наваражы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць; -ро́жаны; зак., што і чаго (разм.).

Варожачы, прадказаць.

Н. доўгае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

забулды́га, -і, мн. -і, -ды́г, м. (разм., пагард.).

Шалапутны чалавек, які спіўся, вядзе амаральнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бурса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Навучэнец бурсы.

|| прым. бурса́цкі, -ая, -ае.

Бурсацкае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самазабо́йства, -а, н.

Наўмыснае пазбаўленне сябе жыцця; самагубства.

Скончыць жыццё самазабойствам.

|| прым. самазабо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)