merciless [ˈmɜ:sɪləs] adj. жо́рсткі, неміласэ́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brutal [ˈbru:tl] adj.

1. жо́рсткі, зве́рскі; брута́льны

2. жо́рсткі; го́ркі;

the brutal truth го́ркая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жываглот назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.

|| жаночы род: жываглотка.

|| прыметнік: жываглоцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жывадзёр назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

  1. Той, хто забівае і здымае скуру з забітай жывёлы.

  2. Жорсткі бязлітасны чалавек.

|| жаночы род: жывадзёрка.

|| прыметнік: жывадзёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жо́рстка нареч.

1. жесто́ко;

2. жёстко;

1, 2 см. жо́рсткі 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

niewyrozumiały

жорсткі, бязлітасны; суровы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brutalny

грубы; нахабны; жорсткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канібал назоўнік | мужчынскі род

  1. Жывёліна, якая з’ядае асобін свайго віду (спецыяльны тэрмін).

  2. Людаед-дзікун.

  3. пераноснае значэнне: Жорсткі, люты чалавек.

|| прыметнік: канібальскі.

  • Канібальскія норавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

варвар назоўнік | мужчынскі род

  1. У старажытных ірэкаў і рымлян: пагардлівая назва чужаземца.

  2. Некультурны, грубы, жорсткі чалавек.

    • Фашысцкія варвары.

|| жаночы род: варварка.

|| прыметнік: варварскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лю́тый

1. лю́ты; жо́рсткі; (ярый — ещё) заця́ты;

лю́тый враг лю́ты (жо́рсткі, заця́ты) во́раг;

лю́тый моро́з лю́ты (страшэ́нны) маро́з;

2. (рьяный) прост. заўзя́ты, заця́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)