Verbum

нява́жны, -ая, -ае.

1. Які не мае вялікага значэння; малазначны.

Няважная справа.

2. Не зусім добры; дрэнны.

Н. тавар.

Н. настрой.

|| наз. нява́жнасць, -і, ж.

паршы́вы, -ая, -ае.

1. Пакрыты паршой.

П. кот.

2. перан. Вельмі дрэнны, не варты ўвагі (разм.).

Паршывыя дровы.

|| наз. паршы́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

вершаплёт, -а, М -плёце, мн. -ы, -аў, м. (разм., пагард.).

Дрэнны, бяздарны паэт.

|| ж. вершаплётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. вершаплёцкі, -ая, -ае.

нікчэ́мны, -ая, -ае.

1. Неістотны, нязначны.

Нікчэмная крыўда.

2. Нізкі ў маральных адносінах, нягодны.

Н. чалавек.

3. Вельмі дрэнны, няўдалы, малы.

Н. ўраджай.

|| наз. нікчэ́мнасць, -і, ж.

няго́дны, -ая, -ае.

1. Якога нельга выкарыстаць; непрыгодны, дрэнны.

Нягодная сякера.

2. Нізкі ў маральных адносінах; паганы, нядобры.

Н. чалавек.

|| наз. няго́днасць, -і, ж. (да 1 знач.).

ліхі́, -а́я, -о́е.

1. Які можа ці здольны прычыніць бяду, нядобры, злы, дрэнны.

Л. чалавек.

2. Звязаны з цяжкім жыццём, перажываннямі.

Ліхая гадзіна.

|| наз. лі́хасць, -і, ж.

бездапамо́жны, -ая, -ае.

1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.

Бездапаможныя хворыя.

2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.

Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапамо́жнасць, -і, ж.