áufdrucken

vt друкава́ць (на чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

typewrite

[ˈtaɪpraɪt]

v., -wrote, -written, -writing

піса́ць на машы́нцы, друкава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drukować

незак.

1. друкаваць, публікаваць;

2. набіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выдаваць, выпускаць, друкаваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

tripe [traɪp] n.

1. рубе́ц (у кулінарыі), кіндзю́к

2. infml лухта́, дрэнь;

publish tripe друкава́ць халту́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пропеча́тывать несов.

1. (критиковать в печати) прост. праця́гваць, прабіра́ць у дру́ку;

2. (печатать) прост. друкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машыні́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жанчына, якая працуе на пішучай машынцы. Машыністкі не маглі друкаваць на замежных мовах — на іх машынках не было лацінкі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Капіравальная папера. Пісаць пад капірку. □ З канапы Валодзя дастаў пішучую машынку, падрыхтаваў паперу, капірку і пачаў друкаваць зводку. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

припеча́тывать несов.

1. дадруко́ўваць, прыдруко́ўваць;

2. уст. друкава́ць;

3. разг. запяча́тваць, прыпяча́тваць;

4. прост. запяча́тваць; см. припеча́тать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэнатыпі́я стэнаты́пія

(ад стэна- + -тыпія)

пісьмо на спецыяльнай стэнаграфічнай пішучай машынцы, якая можа друкаваць склады і цэлыя словы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)