Verbum

але́шнік, -у, м.

1. Зараснік альхі, альховы лес.

2. Альховыя дровы; будаўнічы матэрыял з вольхі і пад.

Воз алешніку.

|| прым. але́шнікавы, -ая, -ае.

дыме́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мі́ць; незак.

Дрэнна гарэць, вылучаючы вялікую колькасць дыму; выпускаць дым.

Печка пачала д.

Дровы дымяць.

ламаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Перавозчык цяжкіх грузаў (разм.).

Л. прывёз дровы.

2. Парода дужых коней, на якіх перавозяць вялікі груз.

расцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Разабраць, разнесці ў некалькі прыёмаў у розныя месцы.

Р. паркан на дровы.

2. Раскрасці (разм.).

паршы́вы, -ая, -ае.

1. Пакрыты паршой.

П. кот.

2. перан. Вельмі дрэнны, не варты ўвагі (разм.).

Паршывыя дровы.

|| наз. паршы́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

наня́цца, найму́ся, но́ймешся, но́ймецца; но́ймемся, но́ймецеся, но́ймуцца; наня́ўся, -няла́ся, -ло́ся, -ліся; найміся; зак.

Паступіць на працу па найме.

Н. калоць дровы.

|| незак. найма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

па́ліва, -а, н.

Гаручае рэчыва, якое дае цяпло і з’яўляецца крыніцай атрымання энергіі.

Цвёрдае п. (дровы, вугаль). Вадкае п. (нафта).

|| прым. па́ліўны, -ая, -ае.

Паліўныя рэсурсы.