абле́тнік, ‑у, м.
Абл. Дровы, нарыхтаваныя вясною на зіму. [Сыс:] — Як у школу дровы вазілі, і табе б сухога аблетніку шуркі са дзве скінулі б. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)