ме́лкий

1. (некрупный) дро́бны;

2. (неглубокий) ме́лкі, плы́ткі;

3. (ничтожный) нікчэ́мны; (мелочный) дро́бязны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trifling [ˈtraɪflɪŋ] adj. fml нязна́чны, малава́ртасны; дро́бязны; нява́жны;

a trifling ailment лёгкае недамага́нне;

This is no trifling matter. Гэтая справа – не дробязь.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грошо́вый

1. разг., уст. грашо́вы, капе́ечны;

2. перен. (мелочный, ничтожный) разг. капе́ечны, дро́бязны, нікчэ́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

knuplig, knupelig

a

1) карпатлі́вы, нудо́тны, ну́дны

2) дро́бязны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skrupulatny

1. педантычны, скрупулёзны, (добра)сумленны, акуратны;

2. дробязны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

klinlich

1.

a дро́бязны, прыдзі́рлівы

2.

adv: ~ dnken

* быць дро́бязным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Klinkram

m -(e)s

1) дро́бязны тава́р

2) дро́бязь, драбяза́; дро́бязнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капе́ечны, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю або цаной у адпу капейку. Капеечная манета. // Які дае малую выгаду, невялікі прыбытак. [Вінгель] меў недзе паблізу тут прыгарадную хату, нейкае капеечнае рамяство ў руках. Чорны.

2. перан. Вельмі дробязны; нікчэмны. Капеечная хітрасць. □ Калі мы падраслі, — Не давала Радзіма заседзецца, Да ўтульных пярын, Да капеечных спраў прысуседзіцца. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мале́зны ’вельмі малы’ (астр., Сл. ПЗБ). Зах.-укр. мале́зний ’малы, дробязны’. Да малы́ (гл.). Утворана пры дапамозе суфікса ‑езн‑ (‑эзн‑) са значэннем высокай меры якасці (Бел. гр.₂, 1, 310). Бел.-зах.-укр. ізалекса. Дадатак да суфікса ‑н‑ (тут ‑ез‑) у бел. гаворках мяняецца, параўск. малесы, малёхтанечкі і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

невели́кий

1. (небольшой по размерам) невялі́кі;

2. (незначительный, пустяковый) невялі́кі, нязна́чны, дро́бязны;

невелика́ беда́ тако́й бяды́, невялі́кая бяда́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)