ко́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, корд і -аў, ж. (спец.).

Доўгая вяроўка, на якой ганяюць коней па крузе пры выездзе, абучэнні.

Ганяць на кордзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́льма, ‑ы, ж.

Уст. Жаночая доўгая накідка без рукавоў.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́жак, -жка, мн. -жкі, -жкаў, м.

Мэбля для спальні — доўгая рама з ножкамі і дзвюма спінкамі, на якую кладуцца матрац і пасцельныя рэчы.

|| прым. ло́жкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́ксі-спадні́ца, ‑ы, ж.

Вельмі доўгая спадніца; проціл. міні-спадніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spit​3 [spɪt] n.

1. ражо́н, во́жаг

2. каса́ (ракі), лука́, до́ўгая во́дмель, мель

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раска́ціста-до́ўгі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раска́ціста-до́ўгі раска́ціста-до́ўгая раска́ціста-до́ўгае раска́ціста-до́ўгія
Р. раска́ціста-до́ўгага раска́ціста-до́ўгай
раска́ціста-до́ўгае		 раска́ціста-до́ўгага раска́ціста-до́ўгіх
Д. раска́ціста-до́ўгаму раска́ціста-до́ўгай раска́ціста-до́ўгаму раска́ціста-до́ўгім
В. раска́ціста-до́ўгі (неадуш.)
раска́ціста-до́ўгага (адуш.)		 раска́ціста-до́ўгую раска́ціста-до́ўгае раска́ціста-до́ўгія (неадуш.)
раска́ціста-до́ўгіх (адуш.)
Т. раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгай
раска́ціста-до́ўгаю		 раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгімі
М. раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгай раска́ціста-до́ўгім раска́ціста-до́ўгіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псо́віна, ‑ы, ж.

Доўгая поўсць на пярэдніх нагах і на хвасце хартоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lángstrecke

f -, -n вялі́кая адле́гласць; спарт. до́ўгая дыста́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ráttenschwanz

m -es, -schwänze разм. до́ўгая чарга́, хвост

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spill​1 [spɪl] n.

1. аско́лак, трэ́ска

2. до́ўгая запа́лка; скру́так з папе́ры (для прыкурвання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)