Verbum

згалада́лы, -ая, -ае.

Які доўга цярпеў голад, знясілены ад працяглага галадання.

Згаладалыя людзі.

но́скі, -ая, -ае.

Які доўга носіцца, моцны.

Носкія боты.

|| наз. но́скасць, -і, ж.

наслужы́цца, -лужу́ся, -лу́жышся, -лу́жыцца; зак. (разм.).

Многа, доўга паслужыць.

Н. за сваё жыццё.

анія́кі, -ая, -ае (разм.).

Зусім ніякі.

Доўга пра яго не было аніякіх звестак.

лежабо́к, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які любіць доўга спаць, гультай.

разрагата́цца, -гачу́ся, -го́чашся, -го́чацца; -гачы́ся; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга рагатаць, смяяцца.

заляжа́цца, -ляжу́ся, -ле́жышся, -ле́жыцца; -ляжы́ся; зак.

1. Праляжаць надта доўга.

З. ў пасцелі.

Такі тавар доўга не залежыцца.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад доўгага ляжання.

Каўбаса заляжалася.

|| незак. зале́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

нахвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак.

Моцна або доўга пахвалявацца.

Нахвалявалася за здароўе бацькі.

нагамані́цца, -маню́ся, -мо́нішся, -мо́ніцца; зак. (разм.).

Пагаманіць доўга, уволю.

Спаткаліся і не маглі н.

доўгачака́ны, -ая, -ае.

Такі, якога доўга, з нецярпеннем чакаюць.

Д. прыезд сына.

Доўгачаканая вестка.