папалі́ць

‘многа ці доўга ліць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папалі́ю
папалью́
папаліё́м
папальё́м
2-я ас. папаліе́ш
папалье́ш
папаліяце́
папальяце́
3-я ас. папаліе́
папалье́
папалію́ць
папалью́ць
Прошлы час
м. папалі́ў папалілі́
ж. папаліла́
н. папаліла́
папаліло́
Загадны лад
2-я ас. папалі́ папалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)