наказаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Паведаміць каму-н. аб чым-н. праз каго-н.

    • Н. аграному, каб прывёз даныя аб ураджаі.

  2. Даць наказ, даручэнне.

    • Доктар наказаў сачыць за раненым.

  3. Нагаварыць, сказаць многа чаго-н. (размоўнае).

    • Прабачце, наказаў вам немаведама колькі навін.

|| незакончанае трыванне: наказваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

lekarka

ж. доктар (жанчына); доктарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doktorostwo

н. доктар з жонкаю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dr

= doktor — доктар; д-р

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

habilitowany :

doktor habilitowany — доктар навук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doktor

м.

1. доктар (навуковая ступень, якая прыблізна адпавядае ступені кандыдата навук);

doktor medycyny — доктар медыцыны (≈кандыдат медыцынскіх навук);

doktor habilitowany — доктар навук;

doktor honoris causa — ганаровы доктар навук;

2. разм. доктар, лекар, урач;

iść do ~a — ісці да доктара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ардынатар, ‑а, м.

Доктар бальніцы, клінікі і пад., які лечыць пад кіраўніцтвам загадчыка аддзялення. Ардынатар пры стацыянары.

[Ад лац. ordinator — распарадчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doktorka

ж. разм. доктар (жанчына); дакторка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sew up

зашы́ць

The doctor sewed up the wound — До́ктар зашы́ў ра́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Anästhesíst

m -en, -en до́ктар-анестэзіёлаг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)