маладзе́нькі разм ganz jung;

маладзе́нькая дзяўчы́нка blútjunges Mädchen [Ding]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

герлска́ўт

(ад англ. girl = дзяўчынка + scout = разведчык)

член скаўцкай арганізацыі дзяўчынак (гл. скаўтызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

nastolatka

ж. дзяўчынка-падлетак, недалетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dziewuszka

ж. ласк. дзяўчынка; дзяўчыначка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

белавало́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога светлыя валасы. Белавалосая дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

girlie

[ˈgɜ:rli]

n., informal

дзяўчы́нка, дзяўчы́начка f., дзяўчо́ n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недаро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Чалавек, які не дасягнуў паўналецця; падлетак.

2. Чалавек, жывёла або расліна нізкага росту.

Дзяўчынка-н. Бярозкі-недаросткі.

3. перан. Той, хто не дасягнуў грамадскай, інтэлектуальнай сталасці.

Палітычныя недаросткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Mägdlein

n -s, - паэт. дзяўчы́нка, дзяўчы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

страказа́, -ы́, мн. страко́зы і (з ліч. 2, 3, 4) страказы́, страко́з, ж.

1. Перапончатакрылае насякомае з доўгім брушкам і дзвюма парамі празрыстых сеткавых крылаў.

2. перан. Жывая, вясёлая, непаседлівая дзяўчынка (разм.).

|| прым. страказі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ця́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цямлівы. Цямны хлопец. Цямная дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)