1. Высечаная, выкарчаваная дзялянка лесу. Перад.. [Алёшкавымі] вачыма вырасла шырокая прагаліна — пасека.Якімовіч.Пасеку раскарчоўвалі і на ёй засявалі жыта, ярыну.Колас.
2. Поле на месцы выкарчаванага лесу. Дзе мой [селяніна] капне пот, — Дзірван, пасека Шуміць коласам, Урадлівасцю.Купала.
3. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі. Побач, у маладым яблыневым садку, была калгасная пасека, а там — гаспадарчыя будынкі, школа, млын.Кулакоўскі.[Пчолы] неслі ўзятак на новыя пасекі ў свае даўно абжытыя вуллі.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Ссячы ўсё, знішчыць. У час вайны тут высеклі ўвесь лес, але за апошнія гады дзялянка зарасла маладым бярэзнікам.Шуцько.// Ссячы, выбраўшы што‑н. патрэбнае. Высечы жардзіну.
3. Зрабіць, стварыць высечкай. Высечы паз. Высечы надпіс. Высечы помнік з граніту.
4. Выбіць, выкрасіць. Куля высекла іскру на валуне і са свістам зрыкашэціла.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ла́нка1 ’таўстуха, сытая, гладкая дзяўчына’ (Бяльк.), ’непаваротлівая жанчына’ (Горленка, Совещ. ОЛА, Гомель). Магчыма, з’яўляецца роднасным да рус.валаг.ландуха ’здаровая, мажная жанчына’. Семантычная тоеснасць лексем ланка і ландушка даецца ў Даля₃ (2, 609), а лань і ландёха ў СРНГ (16, 258). Тое ж і ў Фасмера (2, 456 і 457). Бел. лексема, як і рус.ланка ’самка аленя’, паходзіць ад ланя ’лань, самка аленя’. Параўн. ланя ’вельмі тоўстая, здаровая жанчына’ (З нар. сл.).
Ла́нка2 ’дзялянка зямлі, участак’ (Мат. Гом.). Балтызм (параўн. літ.lankà ’заліўны луг’, лат.lañka ’нізіна, нізкі луг’). Генетычна роднаснае з прасл.lǫka ’луг’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кале́ктар
1. Дрэнажная канава на асушаным балоце для стоку вады (БРС).
2.Дзялянка, квартал паміж канавамі асушанага балота (Ст.-дар.).
□ ур. Першы калектар Стаўбц.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
шмат Участак, невялікая дзялянка поля, сенажаці; мізэрны ўчастак зямлі (Мсцісл.Юрч., Рэч., Сіроц.Касп.). Тое ж шматок (Нясв., Рэч., Слаўг.).
□ ур. Шматы́ (поле) каля в. Засценкі Віл.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
уча́стокм.
1. уча́стак, -тка м.; (выделенная часть — ещё)дзяля́нка, -кі ж.;
1.чым і без дап. Пакрыцца, парасці якой‑н. расліннасцю. За апошнія гады дзялянка зарасла маладым бярэзнікам, які быў ужо вышэй рослага чалавека.Шуцько.// Пакрыцца валасамі, поўсцю і пад. Твар .. [камандзіра брыгады] асунуўся, пацямнеў, зарос за час блакады густой барадою.Шамякін.[Андрэй] амаль не падобны быў сам на сябе: твар густа зарос, скроні ўпалі і быццам бы пасівелі.Кулакоўскі.
2.Разм. Зажыць, зарубцавацца (пра рану). І ў чалавека раны зарастуць, Але рубцы навечна застануцца.Свірка.
•••
Зарасці (парасці) быллём — адысці ў нябыт, забыцца. Ліха тое сёння Адышло далёка, Зарасла быллём.Колас.
Зарасці граззю — без догляду вельмі забрудзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да́ча
1. Вялікі ўчастак лесу, лясная дзялянка (БРС).
2. Паласа поля, сенажаці; прысядзібны ўчастак (Жытк., Слаўг.).
3. Уся зямля і ўгоддзі, якія належаць пэўнай вёсцы (Стол.).
4. Дараваная Екацярынай II зямля (Слаўг.Меер, 1786, 117).
5. Від населенага пункта тыпу засценка; сядзіба лесніка; лясніцтва (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
plot
[plɑ:t]1.
n.
1) змо́ва f.
a plot to rob the bank — змо́ва абрабава́ць банк
2) фа́була f., сюжэ́т -у m. (п’е́сы, апо́весьці)
3) пляц -у m., дзяля́нка зямлі́
4) ка́рта f. (кра́ю), дыягра́ма f.
2.
v.
1) змаўля́цца, рабі́ць змо́ву, быць у змо́ве
2) дзялі́ць (зямлю́) на дзяля́нкі або́ пляцы́
3) склада́ць ка́рту або́ дыягра́му
4) нано́сіць на ка́рту або́ дыягра́му
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)