Verbum

вы́хаваны, -ая, -ае.

Які вызначаецца добрым выхаваннем, умее добра паводзіць сябе.

Выхаваныя дзеці.

В. чалавек.

|| наз. вы́хаванасць, -і, ж.

папужа́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Спужацца — пра ўсіх, многіх.

Дзеці папужаліся.

разумне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Набірацца розуму, станавіцца разумным. разумнейшым.

Дзеці разумнеюць з гадамі.

|| зак. паразумне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

сно́ўдаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і сноўдацца.

Дзеці сноўдалі з двара ў двор.

|| наз. сно́ўданне, -я, н.

падзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; зак. (разм.).

Схавацца, знікнуць, прапасці.

Куды падзеліся дзеці? Куды п. ад сораму? Нікуды не падзенешся.

панапіва́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Напіцца — пра ўсіх, многіх.

Дзеці панапіваліся малака.

павысыпа́цца², 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Выспацца — пра ўсіх, многіх.

Дзеці ўжо павысыпаліся, гамоняць.

асіраце́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў сіратою; адзінокі.

Асірацелыя дзеці.

2. Пакінуты гаспадарамі, запусцелы, закінуты.

А. дом.

|| наз. асіраце́ласць, -і, ж.

папрыбяга́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Прыбегчы — пра ўсіх, многіх.

Папрыбягалі дзеці са школы.