до́каз, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.

Неабвержны д.

2. Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.

Тэорыя мае некалькі доказаў.

○

Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе яго раскрыццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

анатамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да анатоміі. Анатамічны атлас.

2. Які мае дачыненне да анатаміравання.

•••

Анатамічны тэатр гл. анатамічка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Täterschaft

f - вінава́тасць, дачыне́нне (да злачынства)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

артыкуляцы́йны

(ад артыкуляцыя)

які мае дачыненне да артыкуляцыі

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атлеты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да атлетыкі. Атлетычныя практыкаванні.

2. Які мае дачыненне да атлета; уласцівы атлету. Атлетычны склад. Атлетычныя плечы. Атлетычны выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

facial​2 [ˈfeɪʃl] adj. (які мае дачыненне да твару);

a facial expression вы́раз тва́ру;

a facial massage маса́ж тва́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біядынамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да біядынамікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да брагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брако́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бракоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́сневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бросні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)