хро́сны, -ая, -ае.

Які ўдзельнічае ў абрадзе хрышчэння.

Х. бацька.

Хросная маці.

Х. сын.

Хросная дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

daughter

[ˈdɔtər]

n.

дачка́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

córka

ж. дачка;

~a chrzestna — хросніца; хросная дачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пяцёрачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Вучань, які звычайна атрымлівае пяцёркі; выдатнік.

|| ж. пяцёрачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Дачка — п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

c.

= córka — дачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

захаце́ць, -хачу́, -хо́чаш, -хо́ча; -хаці́; зак., чаго, з інф. і са злуч. «каб».

Пачаць хацець.

З. малака.

З. есці.

Захацела, каб дачка прыехала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grandniece

[ˈgrændni:s]

n.

дачка́ пляме́ньніка або́ пляме́ньніцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стрые́чны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў сваяцтве па дзеду ці бабцы з дзецьмі іх сыноў або дочак; дваюрадны.

Стрыечная сястра (дачка цёткі ці дзядзькі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

girl [gɜ:l] n.

1. дзяўчы́нка, дзяўчы́на

2. дачка́;

My little girl is ill. Мая дачка захварэла.

3. малада́я жанчы́на

4. (часта ў словазлучэннях) a shop girl прадаўшчы́ца;

an office girl слу́жачая канто́ры, супрацо́ўніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пане́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Незамужняя дачка пана.

2. Маладая дзяўчына.

|| памянш.-ласк. пане́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)