БА́БА

(тэхн.),

ударная частка молатаў, капроў і інш. машын, якія выконваюць карысную работу за кошт энергіі ўдару. Выкарыстоўваецца пры забіванні паляў, коўцы і штампоўцы розных дэталяў. Падыманне бабы выконваецца ручным або эл. прыводам, а таксама парам ці сціснутым паветрам. Маса бабы можа дасягаць 30 т.

т. 2, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

culminate [ˈkʌlmɪneɪt] v. fml (in/with) дасяга́ць найвышэ́йшага пу́нкта; прыво́дзіць (у сваім развіцці) да, завярша́цца;

culminate in total victory/bankruptcy завяршы́цца по́ўнай перамо́гай/банкру́цтвам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

docierać

незак. дасягаць, даходзіць; дабірацца;

dotarli do obozu — дайшлі да лагера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

преуспева́ть несов. мець (вялі́кі) по́спех (вялі́кія по́спехі), дасяга́ць (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў), дабіва́цца (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў), рабі́ць (вялі́кі) по́спех (вялі́кія по́спехі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секво́я

(н.-лац. sequoia, ад індз. Sequoyah = імя правадыра племені чырокаў)

вечназялёнае хвойнае дрэва сям. таксодыевых, пашыранае ў гарах Паўн. Амерыкі; можа дасягаць гіганцкіх памераў; дае каштоўную драўніну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

zasięgać

незак.

1. чэрпаць; здабываць;

2. уст. дасягаць; даходзіць; распасцірацца;

гл. zasięgnąć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дахо́дзіць

1. (дасягаць) sich erstrécken, sich áusdehnen; réichen vi (да чаго-н. bis zu D);

2. (знемагаць) verschmáchten vi (s), von Kräften kómmen*;

3. разм. (паміраць) stérben* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

секвоядэндро́н

(ад секвоя + -дэндрон)

вечназялёнае хвойнае дрэва сям. таксодыевых з прамым стройным ствалом, якое расце ў Каліфорніі і можа дасягаць гіганцкіх памераў (да 120 м вышыні, 10 м у дыяметры); мамантавае дрэва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВЕ́ДЗЬМІНЫ КРУГІ́,

ведзьміны кольцы, характэрныя для некаторых шапкавых грыбоў размяшчэнні пладовых цел па перыферыі круга, абумоўленыя раўнамерным ростам грыбніцы (міцэлію) ад цэнтра да перыферыі. Могуць дасягаць у дыяметры некалькіх дзесяткаў метраў. У сярэдзіне круга пладовыя целы не развіваюцца. Часцей назіраюцца ў апенек лугавых, шампіньёнаў, маслякоў. Трапляюцца на лугах, радзей у лясах. У старажытнасці з’яўленне ведзьміных кругоў прыпісвалі нячыстай сіле, чарам ведзьмаў (адсюль назва).

т. 4, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРЫФО́Н,

1) раптоўны прарыў з затрубнай прасторы буравой свідравіны флюіду (у асн. газу), які рухаецца пад вял. ціскам. Суправаджаецца ўтварэннем кратэраў, дыяметр варонкі якіх можа дасягаць некалькіх дзесяткаў і нават соцень метраў; выклікае прасяданне зямной паверхні. Часта грыфоны прыводзяць да пажараў і ліквідацыі свідравіны.

2) Выхад падземнай вады з ваданоснай пароды сканцэнтраваным струменем, які падымаецца вышэй за паверхню зямлі ці дно вадаёма.

т. 5, с. 485

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)