U-turn [ˈju:tɜ:n] n. разваро́т; “No U-turn” «Разваро́ту няма́» (дарожны знак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэвізо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Службовая асоба, упаўнаважаная рабіць рэвізію (у 1 знач.).

2. У асобных галінах чыгуначнай службы: тое, што і кантралёр. Р. руху. Дарожны р.

|| прым. рэвізо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машынна-...

Першая частка састаўных назваў, якая паказвае адносіны да машыны, машын, напрыклад: машынна-меліярацыйны, машынна-дарожны, машынна-трактарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схілапаказа́льнік, ‑а, м.

Дарожны знак, які ўстанаўліваецца на чыгуначных і шасэйных дарогах для ўказання на пад’ём ці спуск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акало́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі (спец.).

Дарожны майстар акалодка.

2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў царскай Расіі (гіст.).

3. Лячэбны пункт пры воінскай часці (уст.).

|| прым. акало́дачны, -ая, -ае.

Акалодачны наглядчык, або акалодачны (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаты́ль, ‑я, м.

Абл. Хатуль. Я закінуў за плечы свой дарожны хатыль і пабрыў на луг, абмінаючы кусты вербалозу. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ríchtungsanzeiger

m -s, - даро́жны ўказа́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verkéhrszeichen

n -s, - даро́жны знак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drogomistrz

м. дарожнік; дарожны майстар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Серада С. М., гл. Дарожны С.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)