pardon2 [ˈpɑ:dn] v.
1. дарава́ць, прабача́ць, выбача́ць;
He begged her to pardon him for his rudeness. Ён маліў яе дараваць яму яго грубасць.
2. law памі́лаваць
♦
pardon me infml прабача́йце, выбача́йце, дару́йце
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
begnádigen
vt дарава́ць, памі́лаваць; амнісці́раваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
памі́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; зак., каго (што).
1. Дараваць каму-н. віну, пашкадаваць.
Не памілуе вас за гэта бацька.
2. Адмяніць або змякчыць пакаранне асуджанаму.
П. асуджанага.
|| наз. памі́лаванне, -я, н. (да 2 знач.).
Просьба аб памілаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дарава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. дараваць (у 1, 2 і 3 знач.).
2. Здольнасць, талент, дар. Паэтычнае дараванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крыміна́л, ‑у, м.
Разм. Крымінальная справа, злачынства. — Нельга, нельга дараваць..! Гэта ж асмяюць нас усе! Гэта ж крымінал! — гарачыўся Міхалка. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́лаваць (дараваць віну) begnádigen vt, j-m éine Stráfe erlássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мі́лаваць ’дараваць віну’, ’шкадаваць’, гіст. ’выказваць увагу, любіць’ (ТСБМ, Нас., Касп., Яруш., Растарг.), ’спачуваць і дапамагаць бедным, няшчасным і пакрыўджаным’ (КЭС, лаг.). Са ст.-рус. (праз рус. мову) миловати ’дараваць, выказваць ласку’, якое да прасл. milovati. Гл. мі́лы. Жураўскі (SlOr, 10 (1), 1961, 40) памылкова выводзіць ст.-бел. миловати са ст.-польск. miłować się.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дарова́ть
1. сов. и несов., уст. дарава́ць;
2. сов. падарава́ць, падары́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проща́ть несов. дарава́ць (каму, чаму); (извинять) прабача́ць (каму, чаму); см. прости́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rozgrzeszać
незак. адпускаць (дараваць) грахі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)