дол м., уст., поэт. далі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каньён, ‑а, м.

Глыбокая вузкая даліна, размытая ракой.

[Ісп. cañon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжго́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міжгор’я. Міжгорная даліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glen [glen] n. ву́зкая, глыбо́кая далі́на (асабліва ў Шатландыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трог, ‑а, м.

Спец. Горная даліна карытападобнай формы, утвораная дзейнасцю леднікоў.

[Ням. Trog — карыта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доли́на ж. далі́на, -ны ж., лог, род. ло́гу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юдо́ль, -і, ж. (уст.).

1. Даліна, лог.

2. У некаторых выразах: месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі, а таксама ўвогуле пра жыццё з яго клопатамі і смуткам (кніжн.).

Ю. смутку.

Ю. плачу.

Зямная ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dale

[deɪl]

n.

далі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

valley [ˈvæli] n. далі́на; лагчы́на; нізі́на;

a glacial valley ледавіко́вая лагчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clough

[klʌf]

n.

ву́зкая далі́на, права́ліна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)