узае́мны, ‑ая, ‑ае.
Які праяўляецца ў адносінах адзін да аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узае́мны, ‑ая, ‑ае.
Які праяўляецца ў адносінах адзін да аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэды́т, -у,
1. Продаж тавараў з адтэрмінаванай платай або часовая выдача банкам грошай у доўг на пэўныя расходы з выплатай за гэта працэнтаў.
2. звычайна
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
plausible
1. праўдападо́бны, вераго́дны;
2. які́ ўмее выкліка́ць
a plausible liar ло́ўкі (і)лгу́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дове́ренность
1. (документ) даве́ранасць, -ці
2. (доверие)
3. (доверчивость)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уце́рціся, утруся, утрошся, утрацца; утромся, утрацеся;
1. Увайсці, пранікнуць (у скуру і пад.) пры націранні.
2. Выцерці сабе твар.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безумо́ўны
1. (не ограниченный какими-л. условиями) безусло́вный;
2. (полный, бесспорный) безусло́вный, несомне́нный; заве́домый;
○ б. рэфле́кс — безусло́вный рефле́кс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заслужы́ць, ‑служу, ‑служыш, ‑служыць;
1. Дзейнасцю, паводзінамі выклікаць пэўныя адносіны да сябе; стаць вартым чаго‑н.
2. Набыць права на што‑н. службай, працай; атрымаць за службу, працу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
confidence
1. даве́р,
enjoy
2. упэ́ўненасць, перакана́насць;
with confidence упэ́ўнена, з упэ́ўненасцю
3. канфідэнцы́йнае паведамле́нне, сакрэ́т;
confidence trick злоўжыва́нне даве́рам; махля́рства, ашука́нства;
in confidence па сакрэ́це, канфідэнцы́йна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
worm2
1. паўзці́;
worm one’s way прапаўзці́
2. выпы́тваць, выве́дваць;
worm a secret выве́дваць та́йну
♦
worm oneself into
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
абра́ць, абяру, абярэш, абярэ; абяром, абераце;
1. Аддаць перавагу каму‑, чаму‑н., выбраць.
2. Выбраць галасаваннем (для выканання якіх‑н. абавязкаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)