шло́пнуць

‘гучна, з шумам ударыцца па чым-небудзь, аб што-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шло́пну шло́пнем
2-я ас. шло́пнеш шло́пнеце
3-я ас. шло́пне шло́пнуць
Прошлы час
м. шло́пнуў шло́пнулі
ж. шло́пнула
н. шло́пнула
Загадны лад
2-я ас. шло́пні шло́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шло́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

láuthals

~ láchen — гу́чна рагата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прысло́ўе¹, -я, мн. -і, -яў, н.

У граматыцы: нязменная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, стану або якасці, напр.: цёпла, гучна, там, заўсёды.

|| прым. прысло́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

donośnie

звонка, гучна, голасна, моцна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пашлё́гаць

‘гучна папабіць, пасцёбаць чым-небудзь тонкім, гнуткім (каго-небудзь, што-небудзь, па чым-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашлё́гаю пашлё́гаем
2-я ас. пашлё́гаеш пашлё́гаеце
3-я ас. пашлё́гае пашлё́гаюць
Прошлы час
м. пашлё́гаў пашлё́галі
ж. пашлё́гала
н. пашлё́гала
Загадны лад
2-я ас. пашлё́гай пашлё́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашлё́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; незак. (разм.).

1. Утвараць рэзкія раскацістыя гукі.

Матор тарахціць.

2. перан. Хутка, гучна, несупынна гаварыць; балбатаць.

|| наз. тарахце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цмо́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Гучна цалавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шло́паць

‘гучна, з шумам біцца аб што-небудзь, удараць па чым-небудзь, шлёпаць (яблыкі шлопаюць у траву, боты шлопаюць па нагах)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шло́паю шло́паем
2-я ас. шло́паеш шло́паеце
3-я ас. шло́пае шло́паюць
Прошлы час
м. шло́паў шло́палі
ж. шло́пала
н. шло́пала
Загадны лад
2-я ас. шло́пай шло́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шло́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цмо́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. Утвараць губамі гук, падобны на гук усмоктвання.

2. каго-што. Гучна цалаваць (разм.).

|| аднакр. цмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цмо́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Клікаць, зваць, падзываць. —

Мама!

Ідзі, — гукае дачка.

2. Гучна гаварыць, крычаць.

|| аднакр. гукну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гука́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)