гу́чна нареч.

1. зву́чно;

2. в др. знач. гро́мко;

1, 2 см. гу́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гу́чна прысл

1. klángvoll;

2. laut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гучна, моцна, голасна, галасіста, галасліва, звонка, гулка, аглушальна, уголас, услых, учуткі / рэзка: прарэзліва, праразліва, пранізліва, пранозліва; зычна, нема, гарласта, грукатна, наўзроў (разм.); грымотна, грамавіта, громка, гаманліва □ на ўвесь голас, на поўны голас, не сваім голасам, немым голасам, на ўсё горла, ва ўсё горла, на ўсе грудзі, на поўныя грудзі, ва ўсе грудзі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

звучно нареч. гу́чна; зво́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

громогла́сно нареч. уго́лас, го́ласна, гу́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зы́чно нареч. зы́чна, гу́чна, прарэ́зліва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фарты́сіма, прысл. (спец.).

Яшчэ мацней і больш гучна, чым фортэ.

Іграць ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фо́ртэ, прысл. (спец.).

Моцна, гучна, на поўную сілу музычнага гуку; проціл. піяна.

Іграць ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ча́хнуць², -ну, -неш, -не; ча́хнуў, -нула; -ні; зак. (разм.).

Гучна стрэліць, ударыць і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дратава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Дратаваная пуга.

Пастухі і падпаскі гучна ляскалі дратаванкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)