гу́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гу́чна гучне́й найгучне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гу́чна нареч.

1. зву́чно;

2. в др. знач. гро́мко;

1, 2 см. гу́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́чна-папераджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́чна-папераджа́льны гу́чна-папераджа́льная гу́чна-папераджа́льнае гу́чна-папераджа́льныя
Р. гу́чна-папераджа́льнага гу́чна-папераджа́льнай
гу́чна-папераджа́льнае		 гу́чна-папераджа́льнага гу́чна-папераджа́льных
Д. гу́чна-папераджа́льнаму гу́чна-папераджа́льнай гу́чна-папераджа́льнаму гу́чна-папераджа́льным
В. гу́чна-папераджа́льны (неадуш.)
гу́чна-папераджа́льнага (адуш.)		 гу́чна-папераджа́льную гу́чна-папераджа́льнае гу́чна-папераджа́льныя (неадуш.)
гу́чна-папераджа́льных (адуш.)
Т. гу́чна-папераджа́льным гу́чна-папераджа́льнай
гу́чна-папераджа́льнаю		 гу́чна-папераджа́льным гу́чна-папераджа́льнымі
М. гу́чна-папераджа́льным гу́чна-папераджа́льнай гу́чна-папераджа́льным гу́чна-папераджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гу́чна прысл

1. klángvoll;

2. laut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гучна, моцна, голасна, галасіста, галасліва, звонка, гулка, аглушальна, уголас, услых, учуткі / рэзка: прарэзліва, праразліва, пранізліва, пранозліва; зычна, нема, гарласта, грукатна, наўзроў (разм.); грымотна, грамавіта, громка, гаманліва □ на ўвесь голас, на поўны голас, не сваім голасам, немым голасам, на ўсё горла, ва ўсё горла, на ўсе грудзі, на поўныя грудзі, ва ўсе грудзі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

звучно нареч. гу́чна; зво́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́чно нареч. зы́чна, гу́чна, прарэ́зліва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

громогла́сно нареч. уго́лас, го́ласна, гу́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарты́сіма, прысл. (спец.).

Яшчэ мацней і больш гучна, чым фортэ.

Іграць ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́ртэ, прысл. (спец.).

Моцна, гучна, на поўную сілу музычнага гуку; проціл. піяна.

Іграць ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)