Humr

m -s гу́мар

usgelassener ~ — во́льныя жа́рты

Sinn für ~ hben — мець пачуццё гу́мару

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вясёласць ’весялосць’ (КТС), вясёлысьць ’тс’ (Бяльк.), укр. веселість, рус. весёлость ’тс’, польск. wesołość ’вясёлы настрой, пацеха, радасць, добры гумар’; ’вясёлы спосаб правядзення часу’, н.-луж. wjasolosć, в.-луж. wjesołosć ’весялосць, радасць’, чэш. veselost ’весялосць, забава, пацеха’, паўдн.-усх. ’вяселле’, славац. veselosť ’весялосць, забава’, славен. vesẹ̑lost, серб.-харв. ве̏селост, макед., балг. веселост. Прасл. veselostь, утворанае з суф. ‑ostь ад прым. veselъ > вясёлы (гл.). Бел. літаратурная форма мае націск на канчатку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unverwüstlich, nverwüstlich

a

1) несакруша́льны, нязло́мны

2) мо́цны, трыва́лы

ein ~er Humr — невычарпа́льны гу́мар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разраджаць — разрадзіць.

2. перан. Аслабленне напружання. Аркестр, як навінка і вясёлая разрадка ў суровым партызанскім жыцці, карыстаўся доўгі час павышанай увагай. Шахавец. Гумар у апавяданні пра гераічнае або трагічнае часта служыць для разрадкі, аслаблення выключна напружанага дзеяння, вострых сітуацый. Дзюбайла.

3. Разрэджаная расстаноўка літар у слове для выдзялення яго ў тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peculiar [pɪˈkju:liə] adj.

1. незвыча́йны, дзі́ўны;

She gave me a peculiar look. Яна неяк дзіўна на мяне паглядзела.

2. (to) (свое)асаблі́вы, уласці́вы, характэ́рны;

humour peculiar to the English гу́мар, уласці́вы англіча́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spice2 [spaɪs] v.

1. прыпраўля́ць спе́цыямі;

She spiced the biscuit with cinnamon. Яна дадала карыцы ў бісквіт.

2. надава́ць піка́нтнасць, вастрыню́;

His stories are spiced with humour. У яго апавяданнях ёсць гумар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wicked2 [ˈwɪkɪd] adj.

1. дрэ́нны; злы, ліхі́, грэ́шны;

wicked designs кава́рныя заду́мы;

wicked climate ця́жкі клі́мат

2. небяспе́чны; шко́дны, зламы́сны;

a wicked blow уда́р у спі́ну;

a wicked sense of humour зласлі́вы гу́мар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

е́дкі

1. ätzend; bißend (пра дым);

е́дкае рэ́чыва ätzender Stoff, Ätzstoff m -(e)s, -e;

2. перан bißend, bssig;

е́дкі гу́мар ätzender Humr;

е́дкая заўва́га bssige Bemrkung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

то́нкі, -ая, -ае.

1. Невялікі ў папярочным сячэнні, у абхваце.

Тонкія ніткі.

Тонкія пальцы.

Тонкая бярозка.

2. Невялікі па шырыні, вузкі.

Тонкая рыска.

3. Пра гукі, голас: высокі.

Т. голас.

4. Пра твар, рысы твару: не грубы, прыгожа абрысаваны.

Тонкія рысы твару.

5. Складаны, выкананы з вялікай увагай, умела, па-мастацку.

Тонкая работа.

Тонкая разьба.

6. Пра смак, пах і пад.: вытанчаны, не рэзкі.

Т. водар кветак.

7. Пра розум, мысленне, гумар і пад.: гібкі, праніклівы, які схоплівае малапрыметнае.

Т. розум.

Тонкая крытыка.

8. Чуллівы, які ўспрымае самыя слабыя раздражненні (пра органы пачуццяў і іх дзейнасць).

Т. слых.

|| наз. то́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́бенік м

1. (павешаны) Gehängte (sub) m -n, -n; Gehnkte (sub) m, -n, -n;

2. разм (галаварэз) Glgenvogel m -s, -vögel, Halnke m -n, -n;

гу́мар шы́беніка Glgenhumor m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)