peculiar [pɪˈkju:liə] adj.

1. незвыча́йны, дзі́ўны;

She gave me a peculiar look. Яна неяк дзіўна на мяне паглядзела.

2. (to) (свое)асаблі́вы, уласці́вы, характэ́рны;

humour peculiar to the English гу́мар, уласці́вы англіча́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)