карта́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; незак.

Вымаўляць нячыста, няправільна гукі «р» або «л».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цо́кат, -у, М -каце, м.

Гукі цокання, удары ног, капытоў.

Ц. падкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зафу́ркаць

‘пачаць фуркаць - пралятаючы, утвараць крыламі характэрныя гукі

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зафу́ркае зафу́ркаюць
Прошлы час
м. зафу́ркаў зафу́ркалі
ж. зафу́ркала
н. зафу́ркала
Дзеепрыслоўе
прош. час зафу́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праскрыгаце́ць

‘утварыць гукі скрыгату; прарыпець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праскрыгачу́ праскрыгаці́м
2-я ас. праскрыгаці́ш праскрыгаціце́
3-я ас. праскрыгаці́ць праскрыгаця́ць
Прошлы час
м. праскрыгаце́ў праскрыгаце́лі
ж. праскрыгаце́ла
н. праскрыгаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час праскрыгаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цу́ркаць

‘утвараць пэўныя гукі (пра птушак і некаторых жывёл)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цу́ркае цу́ркаюць
Прошлы час
м. цу́ркаў цу́ркалі
ж. цу́ркала
н. цу́ркала
Дзеепрыслоўе
цяп. час цу́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цу́ркнуць

‘утварыць пэўныя гукі (пра птушак і некаторых жывёл)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цу́ркне цу́ркнуць
Прошлы час
м. цу́ркнуў цу́ркнулі
ж. цу́ркнула
н. цу́ркнула
Дзеепрыслоўе
прош. час цу́ркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АФРЫКА́ТЫ,

гл. ў арт. Зычныя гукі.

т. 2, с. 142

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАКАЛІ́ЗМ,

гл. ў арт. Галосныя гукі.

т. 3, с. 462

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ча́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Утвараць пры жаванні, ядзе характэрныя гукі губамі і языком; есці, прыцмокваючы.

2. Утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі; чвякаць.

Гразь чаўкала пад ботамі.

|| наз. ча́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брынча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; незак.

Утвараць кароткія бразгатлівыя гукі.

Б. шыбы ў вокнах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)