праскрыгаце́ць

‘утварыць гукі скрыгату; прарыпець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праскрыгачу́ праскрыгаці́м
2-я ас. праскрыгаці́ш праскрыгаціце́
3-я ас. праскрыгаці́ць праскрыгаця́ць
Прошлы час
м. праскрыгаце́ў праскрыгаце́лі
ж. праскрыгаце́ла
н. праскрыгаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час праскрыгаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)