Überlgung

f -, -en разважа́нне, ро́здум, разва́га, меркава́нне

mit ~ — з наме́рам, абду́мана

bei näherer ~ — грунто́ўна абду́маўшы [узва́жыўшы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

соли́дно нареч.

1. (прочно, надёжно) трыва́ла, мо́цна, грунто́ўна;

2. (важно, представительно) пава́жна, самаві́та;

3. (серьёзно, не легкомысленно) сур’ёзна, ста́ла;

4. (значительно) зна́чна; (много) шмат, мно́га;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацава́ць, адпрацо́ўваць

1. (адрабіць) barbeiten vt;

2. (нейкі час) barbeiten vt, drcharbeiten vt, bleisten vt;

адпрацава́ць зме́ну sine Schicht barbeiten;

3. (грунтоўна прапрацаваць) (gründlich) drcharbeiten vt;

4. (скончыць працаваць) die rbeit benden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

1. Зрабіць што‑н. больш устойлівым. Умацаваць плаціну. Умацаваць дамбы. □ Каб не нарабіць са сваёй стрэльбай якой-небудзь шкоды, дзед абкруціў анучкай куркі ды зверху ўмацаваў яшчэ наглуха дротам. Лынькоў. Новая дарога ляжала моцная, роўная, як стол. Тарфяны попел схапіў, умацаваў пясок, атрымаўся рыхлы асфальт. Новікаў. Ластаўкі з усіх бакоў абляпілі бляшанку зямлёй. Відаць, яны не надта давяралі нашай пасудзіне і рашылі ўмацаваць яе. Ляўданскі. // перан. Надаць сілу, стойкасць (думкам, пачуццям і пад.). Зорын.. [Нагорнаму] давяраў, а выпадак з Радзецкім яшчэ больш умацаваў гэтае давер’е. Гурскі. Няўдачы загартавалі мастака, умацавалі яго веру ў сябе. «ЛіМ».

2. Разм. Прымацаваць што‑н. на чым‑н. грунтоўна, надзейна. Высланыя наперад радысты ўмацавалі дынамік на страсе камандзірскай зямлянкі. Шамякін. Мы з Сяргеем грунтоўна ўмацавалі за плячыма рацыю. Няхай.

3. Зрабіць больш здаровым. Умацаваць нервы.

4. Зрабіць больш моцнымі асновы чаго‑н. Умацаваць абарону краіны сацыялізма. □ Дзякуючы льнаводству.. [калгасы] ўмацавалі сваю эканоміку. «Звязда». // Узняць на больш высокую ступень арганізаванасць, дысцыпліну. Умацаваць дысцыпліну.

5. Стварыць абарончыя збудаванні дзе‑н., забяспечыць сродкамі абароны. Умацаваць подступы да горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gründlich

1.

a грунто́ўны, трыва́лы

2.

adv грунто́ўна, мо́цна

j-m ~ die Minung sgen — сказа́ць каму́-н. пра́ўду ў во́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

root1 [ru:t] n.

1. ко́рань (расліны);

take roots пуска́ць карані́;

root vegetables караняпло́ды

2. прычы́на, крыні́ца;

the root of the problem крыні́ца прабле́мы

3. ко́рань (зуба, языка, воласа);

the root of a tooth ко́рань зу́ба

4. pl. roots карані́, су́вязі; прывы́чнае акружэ́нне

5. ling., math. ко́рань

put down roots пуска́ць карані́;

root and branch грунто́ўна, карэ́нным чы́нам; радыка́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

richlich

1.

a (больш чым) дастатко́вы, шчо́дры;

das ist twas ~! (аб непрыемнасцях) гэ́та ўжо зана́дта

2. adv удо́сталь, з лі́шкам, ве́льмі, грунто́ўна;

es ist ~ Platz ме́сца дастатко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пра́віла, ‑а, н.

1. Палажэнне, якое вырашае тую або іншую заканамернасць. Разам [піянеры] рашалі задачы, пісалі дыктоўкі, вучылі правілы. Шыловіч.

2. звычайна мн. (пра́вілы, правіл). Пастанова, палажэнне, якія абавязваюць захоўваць пэўны парадак пры выкананні чаго‑н. Правілы вулічнага руху. Захоўваць правілы канспірацыі.

3. Норма паводзін, прывычка. [Камісар] выйшаў з палаткі, каб праверыць перад сваім адпачынкам вартавых, што было ў яго непарушным правілам. Шамякін. У бацькі было правіла: дасягнуў паўналецця — жыві сваім одумам. Навуменка.

•••

Складанае трайное правіла — правіла для рашэння задач, у якіх велічыні звязаны прамой і адваротнай прапарцыянальнай залежнасцю.

Па ўсіх правілах — так, як трэба.

Па ўсіх правілах мастацтва (часцей іран.) — грунтоўна, акуратна, улічваючы ўсе дэталі пры выкананні чаго‑н.

Узяць за правіла гл. узяць.

Як правіла — звычайна, пераважна, найчасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

detail

[ˈdi:teɪl]

1.

n.

1) падрабя́знасьць, дэта́ль, ча́стка f.

to go into details —

а) паглыбля́цца ў падрабя́знасьці

б) грунто́ўна разгляда́ць

2) падрабя́зная справазда́ча; дэталіза́цыя f.

in detail — падрабя́зна

3) Milit. нарад -у m., кама́нда f.

2.

v.t.

1) падрабя́зна раска́зваць, увахо́дзіць у падрабя́знасьці

2) Milit. пасыла́ць, прызнача́ць у нара́д, кама́нду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spell3 [spel] v. (spelt or spelled)

1. піса́ць або́ вымаўля́ць сло́вы па лі́тарах;

spell backward чыта́ць або піса́ць у адваро́тным пара́дку (пра літары слова);

How do you spell your name? Як пішацца тваё імя?

2. зна́чыць, цягну́ць за сабо́ю;

This weather spells ruin for many farmers. Гэтае надвор’е – катастрофа для многіх фермераў .

spell out [ˌspelˈaʊt] phr. v.

1. расшыфро́ўваць, разбіра́ць па лі́тарах

2. растлума́чваць дэталёва і грунто́ўна;

It is time to spell out what we want. Пара сказаць прама, чаго мы хочам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)