грунто́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| грунто́ўна |
грунто́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грунто́ўна нареч. обстоя́тельно; основа́тельно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грунто́ўна-разва́жлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грунто́ўна-разва́жлівы |
грунто́ўна-разва́жлівая |
грунто́ўна-разва́жлівае |
грунто́ўна-разва́жлівыя |
| Р. |
грунто́ўна-разва́жлівага |
грунто́ўна-разва́жлівай
грунто́ўна-разва́жлівае |
грунто́ўна-разва́жлівага |
грунто́ўна-разва́жлівых |
| Д. |
грунто́ўна-разва́жліваму |
грунто́ўна-разва́жлівай |
грунто́ўна-разва́жліваму |
грунто́ўна-разва́жлівым |
| В. |
грунто́ўна-разва́жлівы (неадуш.)
грунто́ўна-разва́жлівага (адуш.) |
грунто́ўна-разва́жлівую |
грунто́ўна-разва́жлівае |
грунто́ўна-разва́жлівыя (неадуш.)
грунто́ўна-разва́жлівых (адуш.) |
| Т. |
грунто́ўна-разва́жлівым |
грунто́ўна-разва́жлівай
грунто́ўна-разва́жліваю |
грунто́ўна-разва́жлівым |
грунто́ўна-разва́жлівымі |
| М. |
грунто́ўна-разва́жлівым |
грунто́ўна-разва́жлівай |
грунто́ўна-разва́жлівым |
грунто́ўна-разва́жлівых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
суще́ственно нареч. істо́тна, грунто́ўна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фундамента́льно нареч. фундамента́льна; грунто́ўна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
капіта́льна, прысл.
Разм. Грунтоўна, салідна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грунто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. грунтаваць.
2. Тое, што і грунт (у 5 знач.). Клеявая грунтоўна. Масляная грунтоўна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обстоя́тельно нареч. (подробно, детально) дакла́дна, (основательно) грунто́ўна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спе́лы, -ая, -ае.
1. Які паспеў, выспеў, стаў прыгодным для ўжывання.
С. яблык.
2. перан. Які дасягнуў вопытнасці, майстэрства (пра музыканта, артыста, мастака і пад.).
3. перан. Дасканалы, грунтоўна абдуманы; закончаны.
Спелыя думкі.
|| наз. спе́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падгрунто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгрунтаваць.
2. Тое, што і грунт (у 5 знач.); грунтоўна. Алейная падгрунтоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)