го́рна-абагача́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
го́рна-абагача́льны |
го́рна-абагача́льная |
го́рна-абагача́льнае |
го́рна-абагача́льныя |
| Р. |
го́рна-абагача́льнага |
го́рна-абагача́льнай
го́рна-абагача́льнае |
го́рна-абагача́льнага |
го́рна-абагача́льных |
| Д. |
го́рна-абагача́льнаму |
го́рна-абагача́льнай |
го́рна-абагача́льнаму |
го́рна-абагача́льным |
| В. |
го́рна-абагача́льны (неадуш.)
го́рна-абагача́льнага (адуш.) |
го́рна-абагача́льную |
го́рна-абагача́льнае |
го́рна-абагача́льныя (неадуш.)
го́рна-абагача́льных (адуш.) |
| Т. |
го́рна-абагача́льным |
го́рна-абагача́льнай
го́рна-абагача́льнаю |
го́рна-абагача́льным |
го́рна-абагача́льнымі |
| М. |
го́рна-абагача́льным |
го́рна-абагача́льнай |
го́рна-абагача́льным |
го́рна-абагача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рна-металургі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
го́рна-металургі́чны |
го́рна-металургі́чная |
го́рна-металургі́чнае |
го́рна-металургі́чныя |
| Р. |
го́рна-металургі́чнага |
го́рна-металургі́чнай
го́рна-металургі́чнае |
го́рна-металургі́чнага |
го́рна-металургі́чных |
| Д. |
го́рна-металургі́чнаму |
го́рна-металургі́чнай |
го́рна-металургі́чнаму |
го́рна-металургі́чным |
| В. |
го́рна-металургі́чны (неадуш.)
го́рна-металургі́чнага (адуш.) |
го́рна-металургі́чную |
го́рна-металургі́чнае |
го́рна-металургі́чныя (неадуш.)
го́рна-металургі́чных (адуш.) |
| Т. |
го́рна-металургі́чным |
го́рна-металургі́чнай
го́рна-металургі́чнаю |
го́рна-металургі́чным |
го́рна-металургі́чнымі |
| М. |
го́рна-металургі́чным |
го́рна-металургі́чнай |
го́рна-металургі́чным |
го́рна-металургі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
горна...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «горны 1», напрыклад: горнастралковы, горнапрамысловы, горнатэхнічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́рна-абагача́льны го́рно-обогати́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́рна-лясі́сты го́рно-леси́стый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́рна-металургі́чны го́рно-металлурги́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ГО́РНА-АЛТА́ЙСК,
горад у Расіі, сталіца Рэспублікі Алтай, на р. Майма. Узнік у пач. 19 ст. (да 1932 наз. Улала, да 1948 Айрот-Тура). 47,8 тыс. ж. (1992). Прам-сць: лёгкая (ткацкая, гардзінна-цюлевая, абутковая, швейная), мэблевая, харчовая; вытв-сць буд. матэрыялаў. Пед. ін-т. НДІ гісторыі, алтайскай мовы і літаратуры. Драм. т-р. Краязнаўчы музей. Каля Горна-Алтайска — Чуйскі тракт.
т. 5, с. 361
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Горна-марыйская мова 10/597
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Горна-тэхнічныя вучылішчы 8/564
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)