glaze​2 [gleɪz] v.

1. устаўля́ць шкло, шкліць

2. глазурава́ць;

glazed clay pots паліва́ны гліня́ны по́суд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glinianka

ж.

1. гліняны кар’ер;

2. гліняная пасудзіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ware [weə] n.

1. вы́раб; тава́р;

brown ware гліня́ны по́суд;

Dutch ware фая́нс

2. pl. wares dated тава́ры на про́даж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

айнахо́я

(ад гр. oinos = віно + cheo = лью)

старажытнагрэчаскі гліняны або металічны збан для віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ляня́ха ’міска’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Відаць, да ⁺гліняха (< глі́на). Параўн. гродз. гліня́к ’гліняны гаршчок’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лекі́ф

(гр. lekythos)

старажытнагрэчаскі гліняны распісны сасуд з вузкім горлам і вертыкальнай ручкай для туалетнага алею.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

érden

I

vt эл. зазямля́ць

II

a

1) земляны́

2) гліня́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Плетнячо́к ’гліняны гаршчок, аплецены бяростай, дрогам’ (дзятл., Жыв. сл.). Да аплесці < плесці (гл.), аплятаць > аплятай ік ’аплецены гаршчок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tönern

a гліня́ны

ein Kolóss auf ~en Füßen — кало́с на гліня́ных нага́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пі́фас

(гр. pithos)

вялікі гліняны яйцападобны сасуд, у якім у Стараж. Грэцыі захоўвалі зерне, ваду, віно і іншыя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)